Cahit Sıtkı Tarancı Sözleri

Cahit Sıtkı Tarancı Sözleri

• Olur biter, geçer gider. Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var. Olup bitmeyen, geçip gitmeyen.
  
  
• Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız. Ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz…
  
  
• Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede, hatırla ki mahşer günüdür. Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
  
  
• Dinsin artık bu kalp ağrısı.
  
  
• Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin!
  
  
• Neden sonra farkına varıyorsun, etrafındaki korkunç ıssızlığın; yar olsun dost olsun ne arıyorsun, adresi belli mi vefasızlığın.
  
  
• Kuruyan sular gibi zamanı da kaybettik.
  
  
• Nedir ki eninde sonunda ölüm, Ayrı düşmek değil mi aşinalardan?
  
  
• Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar…
  
  
• Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun; Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
  
  
• Sesin öyle güzel ki, duymak isterdim öldükten sonra bile.
  
  
• Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar
  
  
• Senin ağzından çıkan bir cümlenin tadını, Ne bugün içki verdi, ne bu gece dudaklar!
  
  
• Bir sevda ki yanmaktan başka nedir?
  
  
• Ne belli yerim var, ne de sevdiğim biri sürünüp gidiyorum.
  
  
• Var olan bir sen, bir ben, bir de bu bahar.
  
  
• Sen dünya maceramda, Aşkım sabrım kararım, Gülsem de ağlasam da, Ancak seninle varım..
  
  
• Hayata beraber başladığımız, dostlarla da yollar ayrıldı bir bir. Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
  
  
• Yaş otuz beş yolun yarısı.
  
  
• Bir kardeş teselli verir bana aynalar. Aynalar da olmasa işim ne yeryüzünde.
  
  
• Kara zeytin gözlerinde müjdeler, Tıpış tıpış geliyor, Sevdiğim, Havaynan ekmeknen suynan bir tuttuğum.
  
  
• Bir kere sevdaya tutulmaya gör; Ateşlere yandığının resmidir. Âşık dediğin, Mecnun misali kör; Ne bilsin âlemde ne mevsimidir.
  
  
• Memleket isterim ne başta dert ne gönülde hasret olsun; kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
  
  
• Kapımı çalıp durma ölüm, Açmam! Ben ölecek adam değilim.
  
  
• Bilmek yanmakmış büsbütün.
  
  
• Memleket isterim ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; kış günü herkesin evi barkı olsun.
  
  
• Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
  
  
• Ben bir gölge olsam, yahut bir hayal, Onlar gibi hissiz, onlar gibi lâl.
  
  
• Memleket isterim yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun; olursa bir şikayet ölümden olsun.
  
  
• Elimde Türkçe gibi güzel bir silahım var.
  
  
• Bir kere misafire çıkmış adın; istesen de istemesen de gideceksin.
  
  
• İstemem o dehşet gün gelip çatsın. Bana kimseler anam kadar yansın.
  
  
• Ve birdenbire yürekler, aynı acıyla yanıp, hepsinin gözleri yaşaracak. Öldüğümü hatırlayacak.
  
  
• Gönül tanrısına der ki, her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden.
  
  
• Alemde gündüz gönlüme işkencedir; Bence bayram ufukta gün bitincedir.
  
  
• Desem ki, inan bana sevgilim inan, evimde şenliksin, bahçemde bahar ve soframda en eski şarap.
  
  
• Acısı acımdan derin. Tutsam ellerinden, üşür ellerin!
  
  
• Öyle eksildik ki yaşarken, bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz. Yalnızlığımla çoğalıp, kalabalıklığımızla eksiliyoruz. Ve öylesine kalabalık ki yanlılığımız ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz.
  
  
• Aşık dediğin Mecnun misali kör.
  
  
• Zulmü pek çok insafı az, Hayata karşı aşkımız, Ne etseler ki çatlamaz, Bir sabır taşı aşkımız…
  
  
• Evet, hatırladım küçük basit şeyler yetiyor kederlenmeye ya da mutluluğa?