29. Haftanın Konuğu Papatya

Tebrikler @[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]

Oo papatya yüzümün haline bak şarkısını armağan ettim..

Benim bu mesajını geç görmem peki, duygulandım

-Eğlenceli yapım kadar duygusalım da aynı zamanda her- an her şeye duygulanabilirim bazen bir ölüm haberine, şehit haberine, duygusal filmlere..
Kendimden çok düşündüğüm insanlar tarafından aynı değeri görmemek de beni üzer. Kimseye kin tutup küs kalamam ama çok kırılırım.
-Dostum olan birinin aramız bozulunca beni satması en kızdığım şeydir. İnsanlar arasındaki ilişkiler değişebilir, dostluk ya da arkadaşlık bitebilir ama karakterli olan her insan geçmişi geçmişte bırakıp yoluna devam etmeli, sırlar kendisiyle mezara gitmeli ama günümüzde bu yok maalesef biriyle aran bozulsa, çıkarına ters düşsen hemen satılıyorsun. Aslında herkes kendi karakterini belli ediyor.
-Anlayışsız, egolu ve bencil insanlardan, sahte samimiyetlerden rahatsız olurum.
-Ufak şeylerle mutlu olan biriyim. Bazen küçük bir mesaj bazen ufak bir hediye kalpten gelerek yapılan her eylem hoşuma gider

Teşekkür ederim canım

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]

Çok severim bu sözü, mezar taşımızda bile yazılıdır. İnsan her daim ölümü hatırlamalı.

Bu sözü de çok severim.

Teşekkür ederim

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]

-Lise yıllarımda çok kitap okurdum. Okul kütüphanesindeki çoğu kitabı okumuştum. O dönem derslerimle ilgilenmez bol bol okurdum. Bir gün kütüphaneden en çok kitap okuyan kişiye çeyrek altın verilecekti. Sınıf öğretmenim "Sen alırsın, senden fazla okuyan yok."demişti. Ben alamadım
Okuduğumuz kitapların özetini vermek gerekiyormuş ben vermediğim için alamamıştım. Şu an yoğunluktan ötürü okuyamıyorum.

-Bu yaşıma göre çok değişkenlik gösterdi. Ortaokuldayken "İpek Ongun- Bir Genç Kızın Gizli Defteri" romanından çok etkilenmiştim. Lisedeyken en çok "Yüreğim Seni Çok Sevdi" romanını sevmiştim. Günümüzde bunun yerini "Sinan Yağmur - Aşkın Gözyaşları" kitabı aldı.Şems ve Mevlana'yı daha iyi tanıdım, o zamanlarda olmak isterdim.

-Çok duygusal bir insanım ama aynı zamanda da eğlenceli. Yerine göre değişiyor duygularım.

-Bence duygusallık herkeste bir parça olmalı. Duygusal insanda merhamet fazlaca bulunur çünkü, merhametsiz insanda acıma duygusu olmadığı için herşeyi yapabilir. Günümüzde insanlar çok duygusuzlaştı, başkasının acısına bile üzülmez hale gelindi. Evlatlar anne babasını ölüdürür oldu. Bunların hepsinin altında yatan temel etkenlerden birisi de duygusal olmamaları, merhaöetsizlikten kalpleri kararmış, empati yoksunu olmaları. Bence asıl lanet merhametsiz, duygusuz insanlar.

- Yalnızlık güzeldir, insana huzur ve mutluluk verir. Psikoloji bozmaktan çok psikolojiyi düzeltir ama bir yere kadar arada bir yalnız kalması güzeldir. İnsanın dertleşeceği, mutluluğu ve üzüntüsünü paylaşacağı arkadaşı ve dostu da olmalı onlarla vakit geçirmelidir. Yalnızlık Allah'a mahsustur denir

-En büyük fobimi yaşadım. Ailemden birinin ya da hepsinin kaybıydı. Onun dışında yükseklik ve böcekler diyelim.

-Dünyaya henüz açılamadım yurt dışından davet alsak da gitsem
Karadeniz bölgesini çok seviyorum özellikle Rize, bence görmeyen herkes görmeli.

-Sanalda nasılsam reelde de aynıyım diyemem aramızda çok fark var tabi ki. Sanalda sevmediğim kişilere mesafemle tepkimi belirtirken reelde daha çok jest ve mimik kullanırım. Burada çok soğuk muşum, reelde aksine daha konuşkan ve güler yüzlüyüm.

Sorular için teşekkür ederim

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]

Teşekkür ederim. Şarkı için teşekkür ederim, sevdiğim bir şarkıydı Bende kahve ikram edeyim

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]

Kolay gelsin

Cevaplar çok güzeldi ben teşekkür ederim..

Yaşam felsefen nedir peki sadece ömrü tamamlamak mi arkanda iz bırakmak mı ...

Yalnızlık Alllaha mahsustur lakin çile çekmektense Yalnızlığı tercih bir huzur mabedi degilmidir sence..

Tercih yapmis olsan insandan yanami yoksa dünyanın en vefalı canlısı olan sessiz dostlarımız hayvanlar mı olurdu...

İnsanlığa mesajın nedir..

Dünya ötesi evrende neyi merak ederdin..

Ruhu tanımlarmisın?

Vefa sende neyi cagrıştırir?

Nostaljik birimisin.


Sıktın yeter sus dersen saygi duyarim

Teşekkür ederim canım

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]

-Var olan ömrümü tamamlarken arkamda güzel izler bırakmak, öldüğümde güzel hatırlanmak isterim.

-Çekilen çilelerde tecrübe degil midir? Tecrübelerimiz değil mi bizi güçlü kılan? Sevilen uğruna çile çekmeye değer Yalnızlık sadece bir terapi gerekli zamanlarda alınan bir doz ilaç gibi bir şey.

- İkisi arasında tercih zor gerçek , sağlam dostlarım da oldu çünkü her ikisini de isterdim ayrım yapamazdım.

- Hayat dediğimiz bir gün bitecek önemli olan ahiret hayatımıza ne götürdüğümüz. Dünyalık şeylere fazla aldanıp ahiretinizden de olmayın. Bir de bana zararı dokunup da seslenmediğim insanlara da bu dünyanın öteki tarafı da var orada hesap daha çetin olacak bilin derdim.

- Evrende çok bir şey merak etmiyorum ama ahiretteki yaşantıyı merak ediyorum. Özellikle de dünyadayken yapmadığı zalimlik kalmayan insanların ahiretteki sonunu merak ediyorum.

-Ruh bedenin içindeki en önemli bir parça tıpkı yeni doğan bir bebek gibi onu da büyüyüp iyi yönde geliştirmem bizim elimizde.

- Vefa bende Peygamber (S.A.V)'i çağrıştırır. Keşke demek de iyi değil ama vefada O' nun gibi olabilsek , onun ahlakı gibi ahlaklanabilseydik.

- Yerine ve ortamına göre nostaljik olduğum da oluyor.

Estağfirullah , hiç öyle bir düşüncem yok güzel sorularınız için ben teşekkür ederim.

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]