Yengeç Foku Nasıl bir Hayvandır? Özellikleri Nelerdir?

Yaklaşık 15 milyon kişilik tahmini nüfusu ile yengeç foku (Lobodon carcinophaga), dünyadaki en çok sayıda yüzgeçayaklı ve muhtemelen en bol bulunan büyük memelidir. Biraz aldatıcı bir şekilde, yengeç foku aslında yengeç yemez, bunun yerine neredeyse sadece Antarktika krili (Euphausia süperba) ile beslenir.

Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga), ince, aerodinamik bir gövdeye, belirgin bir boyuna ve nispeten sivri bir burnu olan ince bir yüze sahiptir. Genel olarak, Squacco Seal vücudun üst kısmında kahverengi veya gümüş grisidir, alt kısımda açık kahverengiden neredeyse sarıya dönüşür. Yüzgeçler çoğunlukla kahverengidir, bazen lekelerle işaretlenir ve genellikle vücudun en karanlık bölgeleridir. Çikolata kahvesi desenler veya koyu lekeler ve lekeler de omuzları, yanları ve yanları işaretler.

Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga)’nun rengi yılın zamanına bağlı olarak değişir, Ocak ve Şubat aylarında yaz tüy dökmesinden sonra en koyu olur. Ceket rengi yıl boyunca solar ve giderek solgunlaşır, takip eden yaza kadar neredeyse sarı, altın veya kremsi beyaza dönüşür.

Yeni doğan yengeç fok yavrularının koyu yüzgeçleri ve yumuşak ve tüylü açık kahverengi, beyaz veya gri-kahverengi kürkleri vardır. Göbek ve namlu sarımsı bir renk tonuna sahip olabilir.

Yengeç fokları yavruyken, genellikle leopar foklarının (Hydrurga leptonyx) sık sık saldırılarının bir sonucu olarak, yüzde 80’e varan şaşırtıcı derecede yüksek ölüm oranlarına sahiptir. İlk yıllarında hayatta kalan foklardan neredeyse tüm bireylerin vücutlarında leopar foklarının neden olduğu bir çift uzun, paralel yara izi kalır. Yetişkin yengeç foklarının da agresif görüntüler ve kavgalar sonucunda ön ve arka yüzgeçlerinin çevresinde genellikle küçük yara izleri vardır. Dişilerin sırtlarında genellikle çiftleşme sırasında erkeklerin neden olduğu yara izleri bulunurken, erkeklerin üreme mevsimi boyunca diğer erkeklerle kavga etmekten dolayı çenelerinde ve boğazlarında bir dizi yara izi vardır.

Biyoloji
Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga), kar ve buz üzerinde olağanüstü bir çevikliğe sahiptir ve karada hareket ederken en hızlı fok türlerinden biridir. Neredeyse yılan gibi (yılan benzeri) bir yürüyüşle hareket eder, ön bacaklarını dönüşümlü olarak kara karşı iter, pelvisini bir yandan diğer yana hareket ettirir ve arka bacaklarını yerden uzak tutar. Yengeç fokunun seyahat yöntemi, gövdesi karda sürüklenirken, her iki tarafta karakteristik değişken palet izleriyle birlikte zemin boyunca uzun, belirgin izler bırakır.

Adının aksine, yengeç foku nadiren yengeçlerle beslenir. Bunun yerine, Antarktika krili (Euphausia süperba), yengeç fokunun avının yaklaşık yüzde 95’ini oluştururken, diyetinin geri kalanı kafadanbacaklılar, balıklar ve kabuklulardan oluşur.

Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga), neredeyse tamamen kril bazlı diyetine bir uyarlama olduğu düşünülen özel, ince loblu dişlere sahiptir. Aslında, yengeç mührünün bilimsel adı Lobodon, ‘loblu diş’ anlamına gelen Yunanca kelimelerden türetilmiştir. Dişler, krillerin süzüldüğü bir süzgeç oluşturmak için birbirine kenetlenir ve bir kemik çıkıntısı dişler ile çenenin arkası arasındaki boşluğu doldurarak avın beslenirken ağızdan kaçmasını önler. Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga) genellikle geceleri beslenir, dalış yapar. avını aramak için oldukça derin. Gün boyunca, Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga) dinlenecek ve buz kütlelerine taşınacaktır.

Genel olarak, Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga) zamanının çoğunu yalnız veya küçük gruplar halinde geçirir. Bununla birlikte, bazen yaklaşık 1000 kişi olan çok daha büyük fok gruplarının buz kütlelerini sürüklediği gözlemlenmiştir. Bu, özellikle Ocak ve Şubat aylarında yıllık tüy dökümü sırasında yaygındır. 500 kişiye kadar olan baklaların birlikte yüzdükleri ve daldıkları da bilinmektedir. İlkbaharda, olgun ve yavru yengeç fokları, yavrular karada büyük kümeler oluşturarak ayrışacak, olgun yetişkinler üreme mevsimi boyunca buz yığınında kalacaktır.

Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga)’nun üreme mevsimi oldukça kısadır. Çiftleşme Ekim’den Aralık’a kadar sürer ve buz üzerinde gerçekleşir. Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga)’nun yaklaşık 11 aylık oldukça uzun bir gebelik süresi vardır, bu da muhtemelen gecikmiş bir implantasyon dönemi anlamına gelir.

Dişi, bir sonraki yılın Eylül ve Kasım ayları arasında tek bir genç doğurur ve doğumlar Ekim ayı ortalarında zirveye ulaşır. Dişiye genellikle doğumdan hemen önce dişi ve yeni doğan yavruyu diğer erkeklerden ve potansiyel yırtıcılardan koruyacak bir erkek eşlik eder. Yavru, sütten kesilene kadar dişiyle yakın temas halinde kalır, bu genellikle doğumdan yaklaşık üç ila dört hafta sonra gerçekleşir. Bu süre zarfında dişi, agresif seslendirmeler kullanarak, erkeği ağız ve yüzgeçlerinden ısırarak ve uzaklaştırarak erkeğin kendisiyle çiftleşmeye çalışmasını engelleyecektir. Bununla birlikte, yavru sütten kesildikten sonra, dişi kızgınlık dönemine geri dönecek ve erkek, dişi ile çiftleşmeden önce dişiyi ve yavruyu zorla dışarı atacaktır.

Yengeç fok yavruları doğduklarında yaklaşık 1,1 ila 1,5 metre uzunluğunda ve 20 ila 40 kilogram ağırlığındadır. Hızla büyürler ve sütten kesildikleri zaman 100 kilogramdan daha ağırdırlar. Gençler iki yıl sonra neredeyse tamamen büyür, ancak cinsel olgunluğa üç ila altı yaşına kadar ulaşılmaz.

Yaşam Alanları
Yengeç foku Antarktika bölgesi boyunca dağılmıştır. Esas olarak Antarktika’nın kıyıları ve buzları boyunca bulunur, ancak bazı bireylerin Güney Amerika, Güney Afrika, Avustralya, Tazmanya ve Yeni Zelanda’da dolaştığı bilinmektedir.

Doğal ortam
Yengeç foku popülasyonları genellikle Antarktika’nın soğuk sularının kuzeydeki daha sıcak sularla buluştuğu Antarktika Yakınsamasının güneyinde, Antarktika buzu çevresinde yoğunlaşmıştır.

Kış aylarında, buz yığını son derece geniş bir alanı kaplar ve mühürün menzili 22 milyon kilometre kareyi aşabilir. Yaz aylarında, buz paketi geri çekilir ve Yengeç Foku (Lobodon carcinophaga) ve diğer Antarktika türlerini çok daha küçük bir alanla sınırlar.