|
Gönlüm
Gönlüm
En onulmadık yerde kimlerden neler umdun Yorulmadın mı gönlüm, onca masumiyetten? Görmezden gelmek başka, niye gözünü yumdun? Vurulmadın mı gönlüm, onca hüsnüniyetten? Ne verdi dostlar sana, ızdırap içindesin Şekil şemal değişti, tanınmaz biçimdesin Nasıl sensiz yaşanır, şüphem yok içimdesin Kırılmadın mı gönlüm, onca hüsnüniyetten? Kendinden vere vere bitmedi mi ümidin? Hep acı dere dere solmadı mı ümidin? Göğsünü gere gere dolmadı mı ümidin? Darılmadın mı gönlüm onca hüsnüniyetten… Hani dostundu senin, sana dostum diyenler? Paylaşıp ta sevgini “sevgi kastım” diyenler Eldeki son lokmaya, bakıp küstüm diyenler Yarılmadın mı gönlüm onca hüsnüniyetten? Dostun çok idi evet, çünkü avcun doluydu Herkeseydi o nimet, o da Allah kuluydu Her nereye gitse de o yol Allah yoluydu Varılmadın mı gönlüm onca hüsnüniyetten Her dostun meclisinde avcun açık dururdun Kuş karnını doyursa sevinçten kudururdun Avcuna bakmayanı tek bir sözle vururdun Görülmedin mi gönlüm onca hüsnüniyetten… Şimdi boynun bükük ya, fırsat onlara geçti Onlar kırıp dökmeyi, senin sayende seçti Güç dostun elindeydi, dokunmasaydı suçtu Serilmedin mi gönlüm, onca hüsnüniyetten Önce sana acıyıp, silahını seçecek Boynunu vurmak için en ardına geçecek Belki de son kadehte, şerefine içecek Gerilmedin mi gönlüm onca hüsnüniyetten 02.04.2013 Necati ŞİMŞEK Ankara |
| Saat: 02:57. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.6
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Altyapı bilgilerini okuduğunuz vBulletin yazılımı ForumAdası üzerinde lisanslı kullanılmaktadır.