Ömer Hayyam Rubaileri

beni özene bezene yaratan kim?sen!
ne yapacağımı da yazmışsın önceden.
demek günah işleten de sensin bana:
öyleyse nedir bu cennet cehennem?


gül de şarab da bilene güzel gelir;
sarhoş olmayan için sarhoşluk nedir?
cebi boş gönlü dolu olmayan kişi
herşeyden geçmenin tadını ne bilir?”


dün özledim de seni coştum birden bire;
çıktım senin yerin dedikleri göklere.
bir ses yükseldi ta yukarda, yıldızlardan:
gafil, dedi; bizde sandığınn tanrı sende!”


yok mutluluğun zerresi, kalmış adı yalnız
dost yok, şarabın belki de tadı kalmış yalnız
el çekme aman böyle zamanlarda kadehten
en sonra onun kalmada yoldaşlığı yalnız


paramız yok ki bir güzel sevelim
bademiz yok ki içipte haykıralım
demek günaha girmenin yolu yok
çaresiz kalkalım namaz kılalım



yaşam; tekdüze bir oyundan başka nedir ki?
sonu belli bir oyun: acı ve ölüm.
mutluluk; doğduğu gün ölen çocuk,
hiç doğmamak, en güzeli..


bilemem kimim, neyim, benden ne kalır yarına
cennet mi düşer cehennem mi payıma
sevgili, şarap, müzik, yetişir bana bunlar
gerisi senin olsun, al cenneti çal başına


girme şu alçakların hizmetine
konma sinek gibi pislik üstüne
iki günde bir somun ye ne olur
yüreğinin kanını iç de boyun eğme


hepimiz bir kukla sahnesindeyiz
kuklaci felek usta, kuklalar da biz
oyuna cikiyoruz birer ,ikiser
bitti mi oyun sandiktayiz hepimiz


öldürmek de,yaşatmak da senin işin;
bu dünyayı gönlünce düzenleyen sensin.
ben kötüyüm diyelim, kimde kabahat?
beni böyle yaratan sen değil misin?

şu zamanda bir sürü dostun olacak da ne olacak
şöyle uzaktan bir selam,nasılsın iyi misin, o kadar.
tam inanır güvenirsin, bağrına basarsın,
bir de can gözünü açtın mı, ne göresin,
dost bellediğin dost değil,yılan.


sevgili, seninle ben pergel gibiyiz:
iki başımız var, bir tek bedenimiz.
ne kadar dönersem döneyim çevrende:
er geç baş başa verecek değil miyiz?


sevgili, bir başka güzelsin bugün;
ay gibisin, pırıl pırıl gülüşün.
güzeller bayram günleri süslenir:
seninse bayramları süsler yüzün.


bir güzel allamış pullamışsın bizi,
bir alay da güzel şey çıkarmışsın bizden.
potadan beni böyle sen döktün madem,
daha iyi daha güzel ol,deme.
ben bukadarım,ötesi fasafiso.


her sabah yeni bir gün doğarken,
bir gün de eksilir ömründen.
her şafak bir hırsız gibidir;
elinde solgun bir fenerle gelen...


dünyada akla değer veren yok madem,
aklı az olanın parası çok madem,
getir şu şarabı, alsın aklımızı:
belki böyle beğenir bizi el alem!


ferman sende, ama güzel yaşamak bizde:
senden ayığız bu sarhoş halimizde.
sen insan kanı içersin, biz üzüm kanı:
insaf be sultanım, kötülük hangimizde?


iyi bir düzen olsaydı dünyada,
doğru tartılsaydı insan onuru,
dünya,sevilen dünya olurdu.
erdemli insanlar kalmazdı bir köşede.

gönlüm aranıp dünleri feryat etme
kan almak için yarınlar icat etme
dünler düş olup gitti, yarınlarsa hayal
cahilce şu gerçek günü berbat etme


şarap testimi kırdın, tanrım.
zevk yolumu tıkadın, tanrım.
nar rengi şarabımı yere çaldın, tanrım.
tövbeler olsun, yoksa sarhoş musun tanrım


yüzümde pırıl pırıl sevinç gördüğün gün,
nice konakları yıkılmıştır gönlümün.
dalgıçsan dal gözlerimin denizine, bak:
dibinde mahzun bir deniz kızı görürsün.


el yanmasına benzemez yürek yanması
bir defaya mahsustur akıllının kanması
ümit ettik boşa çıktı düşündük
hata mıdır insanın insana inanması?


kim demiş haram nedir bilmez hayyam
ben haramı helali karıştırmam
seninle içilen şarap helaldir
sensiz içtiğim su bile haram.


gerçi bu dünyanın bize vefası yok
amma ona darılmanın da manası yok
ganimet bil ömrünü boşa geçirme
çünkü ömrün namaz gibi kazası yok.


kim senin yasanı çiğnemedi ki , söyle!
günahsız bir ömrün tadı ne ki , söyle!
yaptığım kötülüğü kötülükle ödetirsen sen,
sen ile ben arasında ne fark kalır ki söyle!


gül yanaklı sevgiliyi saramaz insan
yüreğine diken batmadan,vurulmadan...
kim bir güzelin saçına dokunabilmiş,
tarak gibi diş diş,didik didik olmadan.


ben olmayınca bu güller, bu selviler yok,
kızıl dudaklar mis kokulu şaraplar yok,
sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok,
ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok