|
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Bu gece erken uyuyalım dedik, yine olmadı. Evren hep bana karşı... En ufak bir sesten uyanıyorum. Bizimkilere odamın kapısını uyurken açmayın diye yazı asmak lazım. Gel de uyu şimdi. |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Herkesin hayattan beklentileri, hayata bakışı farklı. Kimisi yarını düşünmeden, sadece bugünü anlık yaşar. Kimisi hayat telaşında boğulur. Kimisi yarınları için, yarınlarını güzelleştirmek için çabalar. Bazen bugünü yaşamaya çalışsam da, sadece bugün için yaşanmıyor. Bana göre değil. Çünkü duygusal, hayallerine tutan, umutları olanlar, yarınlardan beklentileri olanlar bugüne sığamazlar. Bende sığamıyorum bazen ne bugüne, ne bulunduğum yere... Bazen dünya telaşları yorunca, dünyaya bile sığamıyorum... İnsan bazen belki hiçbir yere sığamaz ama gider sevdiğinin gönlüne sığar sadece... Orada nefes alır, dinlenir, huzur bulur. Orada unutur; dünü, bugünü, yarını, orada kavuşur hayallerine... ;hyl; Böyle işte. ;kalem; |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Her seferinde bundan daha fazla özleyemem der insan... Çünkü çok özlediğini bilirsin... Anılar biriktikçe özlem daha mı çok artar yoksa öyle mi gelir bize, özlem zaten sonsuzdur içimizde. Anıların içimizdeki yeri belki böyle hissettiren, kendi içimize sığamayışımız... Her an özlüyorsan, o özlem hep çoktur, hep vardır, hep sonsuzdur... Bulutların üstünde hissedersin kendini... Kanatların yoktur ama yüksekten uçarsın sanki... Hayaller, güzel günlere özlem; bir umutlu bekleyiştir sarmış ruhumu... ;hyl; |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!] |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Ben Buralı Değilim Anne... ;kırıkkalp; [Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!] Ben buralı değilim, anne Bilmiyorum adım ne Kaderimi sordum, onlar Söylemezler ner'de Hatırla, deniz mavi Tuzun tadı gibi sahi Ama ne gemi var artık Ne biz içinde Hatırla, deniz mavi Tuzun tadı gibi sahi Ama ne gemi var artık Ne biz içinde Ama ne gemi var artık Ne biz içinde Dile gelmez sırlar Yedi katlı salonlar Biri vardı içinde Hakikati anlar Ne cesur ve güzeldi Gözünün içi gülerdi Elbet uyanır bir gün Hepsi rüyada gizli Ne cesur ve güzeldi Gözünün içi gülerdi Elbet uyanır bir gün Hepsi rüyada gizli Ne cesur ve güzeldi Gözünün içi gülerdi Elbet uyanır bir gün Hepsi rüyada gizli Elbet uyanır bir gün Hepsi rüyada gizli |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Hayat yolculuğunda insan her gün yeni bir şeyler öğreniyor. Edindiği tecrübelerle yön çiziyor kendine. Her şeyi öğreniyorsun da, bir tek kendini düşünmeyi öğrenemiyorsun. Kendin için yaşamayı öğrenemiyorsun. Bir tek kendine verdiğin sözleri tutamıyorsun şu hayatta. Düşüyorsun, sonra düştüğün yerden tek başına kalkıyorsun. Kimsenin seni bir daha üzmesine izin vermeyeceğine dair kendini teselli ediyor, kendine tutunuyorsun. Ama sonra yine hep kendine verdiğin sözleri tutamıyorsun.. Kendine olan güvenini sarsıyorsun en çok. Herkese çok güvenip, bir tek kendine güvenemiyorsun... Hayat böyle garip bir matematik işte. ~~~ |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Galiba kendimle, kendi başıma kalmaya çok ihtiyacım var günlük. Kalabalıktan, işten, evden, gürültüden, eskileri hatırlatacak şeylerden, ruhumu yoracak her şeyden uzaklaşmaya öyle ihtiyacım var ki... Yada beni anlayacak dostlara... Bazen okul dönüşü arkadaşımla yanlış otobüse binip, yolu uzattığımız o güne dönmeyi çok istiyorum. Belki de hayatımın en bol kahkahalı, karnımıza kramplar girercesine güldüğümüz andı. Bir daha öyle çok gülebildiğimi hiç hatırlamıyorum. Belki de bu yüzden en yakın tek dostum o benim. Özledim onu çok... ;kalpp; |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Herkesin ömründe dönmek ve silmek istediği bir yıl muhakkak vardır... Keşke silebilsem o yılı... İçimde ki acısı hiç geçmiyor. Affetmek isteyip, affedemediklerin... İşte en büyük yarada o değil mi? Kendimle kavga ediyorum zaman zaman. Affet gitsin, ya yine sırtından vururlarsa? Bilmiyorum... En çok da buna tutunuyorum; hiçbir şey bilmiyor oluşuma... Hiçbir şey bilmiyorum çünkü, bildiğimiz ne varsa gerçekten bildiklerimiz mi? Bildiğinizi zannettiğiniz kaç ezberiniz bozuldu saydınız mı hiç? Hayat hep bildiğini sandığın yerden sınar seni. Bu yüzden en çok bilmiyorumun huzuruna sığınanlardanım... Bilmiyorum, her şeyi bildiğini sananlara da içimden gülüyorum. Bilgi sonsuz, öğrenmek sonsuz... Öğreniyoruz işte, her gün yeni bir şeyler öğrendiğimizi zannederek... |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!] İçimde ki o küçük kızı hep kaybetmekten çok korkardım... Şimdi o küçük kız öyle çok mutlu ki... Elbette hayatın akışında zaman zaman üzüldüğüm, kızdığım anlar oluyor. Bazen de hayat telaşıyla gelen o yorgunluğun bıraktığı o hiçbir şey yapmama isteği yerleşiyor içime... Ama o küçük kız tüm bunların uzağında, hayalleriyle meşgul... Kırılan yanlarını onarıp, çocuksu sevinçlere dönüştüren, Kalbini sarıp sarmalayan, koruyan, sarıldığı kalp; içimdeki o küçük kızın yolunu aydınlatan ışığı... Büyüme korkusu olmadan, Yarınların umuduyla, kalbi çok huzurlu... Ve o benim de mutluluk sebebim, hayata bakışım, aynam, ruhum, her şeyim... ;childgirl; |
Yanıt: Karahindiba Masumluğunda Çocuksu Kalbim.
Sevgili Günlük, Naber, nasılsın? Ben mi? İyiyim ben, hem de çok iyi. Her şey yolunda, sorunlu şeyler, yetişmesi gereken işler, Telaşlar... Her şey sakinliğinde, böyle olunca keyfime yok diyecek... Kalbimde mutlu çok kalbindekiyle. ;kalbim; Odam da serin ;vantilatör; Kahvem olsa bir de güzel olurdu ama yemekten sonra hallederiz onu. ;childgirl; |
| Saat: 17:22. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.6
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Altyapı bilgilerini okuduğunuz vBulletin yazılımı ForumAdası üzerinde lisanslı bir şekilde kullanılmaktadır.