iş arkadaşı

ilk başta zorunlu birliktelik olarak başlanana bu süreç zamanla iş yerini veya yapılan işi çekilir veya çekilmez hale getirebilme yetisine sahip ilişki şekline evrilebiliyor...

ama benim gibi şanslıysanız ve iyi bi iş arkadaşına denk geldiyseniz tadından yenmez bi dostluğa evrilir bu süreç zamanla...yavaş yavaş hayatınızın bir parçası olup, gününüzün büyük kısmını birlikte geçirdiğiniz diğer aileniz oluverirler...birlikte çalıştığınız iş arkadaşınız birlikte gezdiğiniz , ağladığınız, güldüğünüz , öfkelendiğiniz , en özel sırlarınızı paylaştığınız, sonsuz güven duyduğunuz can ciğer kuzu sarması dostunuzda oluverirler.


hatta o kadar aileden biri olur ki şehir dışına çıktığı yerde amcası olmasına rağmen sizin abinizde yatılı kalmayı tercih eder . ve o adam evlenip baba olduğu zaman kızının size ağız dolusu halacım demesi paha biçilemez duygulara sürükler sizi



ne duygulandım ben ya

Zamanın çoğu onlarla geçtiği için iyiyse denk gelirseniz huzur verir, kıskanç fesata denk gelirseniz hayatı zehir eder.

[Foruma üye olmadığınız sürece forum içeriğindeki bağlantıları görüntüleyemezsiniz. Foruma üye olmak için TIKLAYIN!]

Ben ona arkadaşlık demiyorum, zorunlu birliktelik.
Bizleri iş ortamı bir araya getiriyor ve hepsinin menfaati söz konusu. Menfaatleri söz konusu olduğu için, herkes birbirinin kuyusunu kazmaya yer arıyor. Hele yalakalıkla bir yerlere gelebileceğini zanneden, aklıyla değil kötülükle bir şeyler elde etmeye çalışanlar benim arkadaşım falan olamaz.

İnsanlar şizofren olmuş, kendi düşündüklerine inanıp, inandıklarını gerçek sanıp, sonra bir de onu dedikodu malzemesi yapıp, sen öyle bir şey yapmışsın gibi saçma sapan iftiralara vardırabilen bir kitle var iş hayatında.

Ve bu kişiler, elalem denen o tehlikeli oluşumla ve akbaba olan akrabalar ile ölümüne kapışırlar o derece.